وَابیَضَّت عیناهُ مِنَ الحُزنِ
دیدگان یعقوب
در فراق یوسفش
از حزن و اندوه، سپید شد.
فَهُوَ کَظیم
از یکسو دل پاره می شود
از یکسو صبر.
از یکسو تلاطم
از یکسو آرامش
آآآه
یوسف.
چشمهایم ب راه تو
رخت سپید ب تن کرده
زلال و صافی
نگران، ب سوی تو دوخته گشته است.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
تأمّل:
نفرمود دیدگان یعقوب از گریه سپید شد!
بلکه از حزن و اندوه سپیدپوش شد!
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
پ.ن:
چشمهایی ک یوسف را نبینند
همان بهتر ک نبینند.
درباره این سایت